دیروز
دیروز صبح ساعت 7 بیدار شدم طبق معمول هر روز که همگی با هم صبحانه بخوریم بعد از اینکه ساعت یکربع به 8 نیکولا رفت مدرسه اش من رفتم دوباره یک چرت مرغوب بزنم تا ساعت 9 این یک ساعت به اصطلاح چرت مرغوب من منو برد به سالهایی که ایران بودم و کارمند شرکت ... بودم البته مسئول بخش اداری شرکتمون بودم وقتی آخر سال مرخصی پرسنل رو محاسبه میکردم نوبت رسید به محاسبه مرخصی مدیرمون... که فکر کنم توی همه ادارات و شرکتهای ایران این قانون مصداق داشته باشه در مورد مدیران اونم از نوع دلسوزش برگه های مرخصی شو بردم اتاقش نشونش دادم با کمال خونسردی براش توضیح دادم که اینقدر مرخصی رفته و باید امضاء کنه و از این حرفها تمام مدتی که براش حرف میزدم با اون چشماش داشت بهم چشم غره میرفت و سیبیلهای مبارکشو تاب میداد و وجودش چنان خشم و نفرتی از من و این کارمن شده بود که فکر کنم اگر میتونیست همون موقع منو خفه می کرد بعدش گفت خانم ... کی به شما گفته محاسبه کنید گفتم کار من اینه این بخشی از کار منه خلاصه سرخ شد و سیاه شد داد زد و پرت و پلا گفت البته سرخ و سیاه شدنش از روی شرم و حیا نبوداااا از روی خشم و نفرت بود که خلاصه به من چه مربوطه من مرخصی ایشون رو محاسبه میکنم ایشون در این سال اصلا از مرخصی استفاده نکرده و به جای مرخصی های نرفته ایشون پولش رو میخواستند که خیلی قشنگ هم براشون ردیف شد البته من خیلی خوب میدونستم که مرخصی های رفته ایشون رو باید نرفته حساب میکردم ولی خوب جناب آقای مدیر بود دیگه این قوانین به ایشون تعلق نمی گرفت یادش بخیر چه دورانی داشتیم اون موقع تو ادارمون و چقدر حرص می خوردیم از این ظلم و اجحافی که در حق ما کارمندا میشد وقتی توی یک شرکت معمولی ایران این مدلی بخور بخور باشه و پارتی بازی و و... (البته این یک نمونه خیلی خیلی خیلی کوچولو وبی ارزش این خورنهاست ولی من هیچوقت یادم نمیره و هیچوقت اونایی که با اسم مدیریت و هر چی حق دیگران رو میخورند نمی بخشم حالا بخواد سالها از اون قضیه بگذره )خوب معلومه اون بالا ها چه خبره و چه بخور بخورهایی که نمیشه به اسم کار دلسوزانه و یا مدیریت دلسوزانه آخ دلم میخواد همشونو لو بدم و دلم خنک بشه